....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κυριακή, Μαρτίου 18, 2007

Αφιέρωμα στον Θόδωρα Δερβενιώτη

1 Αυγούστου 2002

Είμαι στην πλατεία της Ζαγοράς κι απόψε το Πολιτιστικό πρόγραμμα του Δήμου Ζαγοράς, με δήμαρχο τον κ. Κώστα Λάσκο, έχει συναυλία.

Αφιέρωμα στον Θόδωρα Δερβενιώτη.

Είμαι πολύ χαρούμενη και συγκινημένη μαζί που είμαι κι εγώ εδώ.
Απολαμβάνω την δροσιά που προσφέρουν τα αιωνόβια πλατάνια της πλατείας, χαιρετώ κόσμο που είχα χρόνια να δω, νιώθω πολύ υπερήφανη που ο Δερβενιώτης είναι απ΄το χωριό μου, παραδίνομαι στην φωνή του Γεράσιμου Ανδρεάτου και χάνομαι στα λόγια των στίχων των τραγουδιών του Δερβενιώτη.
Η παρέα μου τσουγκρίζει τα ποτηράκια της κι εγώ «φευγάτη» απ΄την όλη ατμόσφαιρα, κρυφά σ΄ένα χαρτί, σημειώνω λόγια απ΄τα τραγούδια που ακούω, για να τα θυμάμαι!

Χίλια όνειρα κρυμμένα, περιμένανε εσένα, να΄ρθεις από μακριά.....

Μπορεί, να μ΄άφησες μπορεί, μα δε μπορεί,κάποια ελπίδα να μου σβήσεις, πως κάποτε αγάπη μου, σε μένα θα γυρίσεις....

Πόσο μού ΄λειψες, δε μπορώ να σου πω με τις λέξεις.....

Φύγε κι άσε με...... μαθημένα τα βουνά από τα χιόνια.....

Δώστε μου μια συμβουλή, πέστε μου τι να κάνω.....

Σού ΄χω έτοιμη συγγνώμη, γύρισε ξανά....

Πάρ΄την καρδιά σου, πάρ΄την ψυχή σου, ότι ωραίο πάρ΄το μαζί σου, μα θες δε θέλεις, θα μου αφήσεις τις αναμνήσεις.....

Ποιος ήτανε πριν από μένα μέσα στο καμαράκι σου.....

Σε ικετεύω, μείνε κοντά μου, έστω ακόμα ένα λεπτό.....

Ένα πιάτο άδειο στο τραπέζι, μια καρέκλα πάντα αδειανή....

Ίσως ακόμα σ΄αγαπώ, δεν ξέρω, ίσως....

Αχ! Το κόκκινο φουστάνι σα γαρούφαλλο σε κάνει....

Σήμερα μάνα μου γλυκιά, με χάνεις και σε χάνω....

Αχ! Παλιοζωή με βασανίζεις άδικα κι έχω παράπονα.....

Πέρασα δίπλα σου προχθές και δε με γνώρισες, χέρι με χέρι μ΄άλλο ταίρι περπατούσες.....

Άνοιξε μάνα, άνοιξε, δε σου χτυπάει ξένος....

Δε ρωτάς, δε ρωτάς, στη ζωή τι θ΄απογίνω

Ντόλτσε βίτα......

Παλιοζωή, ποιος άνθρωπος μπορεί μαζί, μου να μην κλάψει....

Έλα πικραμένη μου κοπέλα, έλα....

Μυστήριο κατάντησες για μένα......

Αγάπη μου, ποιος σού ΄πε τέτοια πράγματα.......

Ίσως με τον καιρό, ίσως να λησμονήσω.....

Δεν έχεις το δικαίωμα, όλο να με πληγώνεις, ένα σφάλμα έκανα....

Πάρε τα χνάρια να με βρεις και σώσε με αν το μπορείς.....

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας