....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κυριακή, Μαΐου 27, 2007

Άτιμο τσιγάρο! Α.Α.Ν. 23

Ανταπόκριση από Νοσοκομείο 23

Άτιμο τσιγάρο!

1:06
Άλλαξε θέση το μηδέν. Έτσι είναι. Κάθε θέση και αξία….
Η γιαγιά κοιμάται ήσυχα απόψε, όπως και χθες. Τελείωσε εκείνο το τριήμερο των παραισθήσεων. Όλα καλά. Θα μπορούσε να μείνει μόνη της το βράδυ, εφόσον κοιμάται και να ερχόμουν το πρωί, αλλά έφυγαν οι άλλες κυρίες και είναι μόνη της στον θάλαμο. Κάτι να χρειαστεί τη νύχτα, ποιος θα είναι δίπλα της; Έτσι, είμαστε δυο μας. Η καλύτερή μου. Εκείνη κοιμάται κι εγώ έχω ωραίο γραφείο. Κατέλαβα το διπλανό κρεβάτι, πάνω στο τραπεζάκι ο υπολογιστής, τσιχλίτσα, λιχουδιές, Νικολούλη, μόνο το τσιγαράκι μου λείπει, πανάθεμά το, πόσο το μισώ!
Με κάνει ότι θέλει. Συνέχεια μου θυμίζει την απουσία του και με κάνει να μασάω με μανία την τσίχλα. (Ξετσιαουλιάστηκα που λεν’ και στο χωριό μου!)
Όχι, δεν θα του κάνω την χάρη να πουντιάσω έξω. Ακόμα παίρνω παυσίπονα για το αυτί μου. Τώρα που βρήκα τρόπο να ξαπλώσω τα πόδια μου, δεν το συζητάω καθόλου.
Παιδιά που χάθηκαν δείχνει η Νικολούλη και δεν μπορώ να μη σηκώσω το κεφάλι να τα δω.

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας