....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Τρίτη, Ιουλίου 31, 2007

Πότε θα ρθεις χωρίς να φύγεις;

Μαμά, πότε θα ‘ρθεις χωρίς να φύγεις;

«Μαμά, πότε θα ‘ρθεις, χωρίς να φύγεις;» με ρώτησε η κόρη μου στο κινητό, ενώ ήμουνα μέσα στο λεωφορείο.
Τα κατάφερε για άλλη μια φορά το κορίτσι μου να με συγκινήσει.
Είπα κι εγώ! Πως αυτή τη φορά όταν αποχαιρετηθήκαμε δεν λύγισε καμιά απ’ τις δυο; Χωριστήκαμε απότομα, ενώ ακόμα κουβαλούσαμε, όταν πέρασε από μπροστά μας ένα ελεύθερο ταξί.
Φαίνεται αισθάνθηκε άδειο το σπίτι πάλι όταν γύρισε, λύγισε και μετά λύγισε και μένα και δεν έπρεπε να κινηθώ να σκουπίσω τα μάτια μου, γιατί στον ώμο μου κοιμόταν ένα κουρασμένο φανταράκι.

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας