σήμερα για τον Νίκο Κούρκουλο.Είναι από κείνες τις βουβές στιγμές που θρηνείς σιωπηλά για έναν άνθρωπο που δεν τον ξέρεις προσωπικά, μα νιώθεις σαν να Έφυγε κάποιος γνωστός σου, συγγενής, φίλος.
Η Μαίρη Χρονοπούλου δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην τελευταία παράσταση, είπε όμως το πιο σοφό:
"Έφυγαν τα νειάτα μας"!
Ναι! Κάπως έτσι είναι. Νιώθω κι εγώ σήμερα πως μαζί με τον Νίκο Έφυγαν και στιγμές απ' τη ζωή μου και τα νειάτα μου.
"Βρέχει φωτιά στη στράτα του...."
Όχι άλλο κάρβουνο.....
Κλείσε την TV!
Με πάει πίσω....
Όταν την ξανανοίξω θα έχει ταινία του κι εκεί θα ξεχαστώ. Θα είναι ο δυνατός, ο όμορφος, ο δίκαιος, το παλληκάρι, ο λεβέντης, ο ζωντανός Νίκος, που θα με κάνει να ξεχάσω την σημερινή τελευταία παράσταση.
Το χειροκρότημα για τον Νίκο είναι παρατεταμένο.
Ξεκίνησε απ΄το παρελθόν και θα φτάσει ως το μέλλον.
Το άξιζε και το αξίζει!
