Πονάει πολύ!

"Αχ! Χελιδόνι μου μη φεύγεις βιαστικό...και πώς να κλάψεις..." όταν είσαι στο περίπτερο;Όταν οι πελάτες σε κοιτούν με απορία στα μάτια; Πώς; Και τι να τους πεις;Έφυγε το παιδί μου; Πέταξε απ΄ την φωλιά μας;Πάντα ήθελε να πετάξει...

Κρατηθήκαμε και οι δυο. Σφίξαμε τα δόντια και δεν είδε η μία τον σπαραγμό της άλλης.Καλό σου ταξίδι κορίτσι μου. Καλή εγκατάσταση στην καινούργια δική σου φωλιά, καλή προσαρμογή, καλά, όλα καλά να πάνε στη ζωή σου. Όλα τα όνειρά σου να πραγματοποιηθούν.

Φεύγοντας με την φίλη σου, νόμιζα ότι όλα θα ήταν πιο ανώδυνα. Ήταν όμως πολύ χειρότερα απ΄ ότι φανταζόμουν. Το ταξί πήρε πρώτα εσένα κι εγώ σαν κλέφτρα της τελευταίας παιδικής σκηνής της ζωής σου, έτρεχα πίσω σου με το μηχανάκι... Κι από μακριά σ΄ έβλεπα, μέχρι την στροφή.

Θεέ μου! Πόσο πονάει; Πόσο;Δύσκολο να δεχτεί η μάνα να φεύγει το παιδί της σε δική του φωλιά.«Πονάει πολύ», είπα σε μια γνωστή που πέρασε κι ήταν αφορμή να ξεχυθούν τα δάκρυά μου. Ναι πονάει και δεν είναι ότι δεν θα ξαναρθεί. Είναι γιατί κλείνει ένα κεφάλαιο στη ζωή όλων μας και ανοίγει ένα καινούργιο. Θα έρχεται συχνά, μα δεν είναι αυτό. Θα έρχεται για διακοπές, μα δεν είναι αυτό.Θα είναι μεγαλύτερη, σοφότερη, φοιτήτρια, γυναίκα πια.

Γι΄ αυτό κλαίω. Γιατί σήμερα αποχαιρέτησα αυτό το παιδί, που δεν θα είναι μαθήτρια πια, που δεν θα έχει ανάγκη το βραδινό φιλί μου για να κοιμηθεί.

Πονάει Λένα μου πολύ. Όπως όλοι οι γονείς που σπουδάζουν τα παιδιά τους, θα το περάσουμε κι εμείς. Με τον καιρό θα καταλαγιάσει ο πόνος. Θα μας γίνει συνήθεια.

Αυτή την συνήθεια φοβάμαι...... Φοβάμαι ότι δεν θα μαθαίνω πια όλα τα προβλήματά σου, θα τα καταλαβαίνω όμως απ΄ τον ήχο της φωνής σου και θα διαβάζω τα μάτια σου, όταν θα έρχεσαι.

Πονάει πολύ Θεέ! Τ΄ ακοοοοοούς; Φτάνει ο πόνος μου τουλάχιστον ως εκεί; Τον «βλέπεις;» Τον νιώθεις;

Πολλή μελαγχολία, Θεέ μου, «διώξε τα σύννεφα, να γίνω αστέρι κι αν το αύριο καημό θα μου φέρει...», διώξε τα σύννεφα. Σε παρακαλώ!Να είναι ο πόλεμος που με τρομάζει;Είναι αυτός που με φοβίζει που το παιδί βρίσκεται μακριά μας;Στο παραδίνω στα χέρια σου Θεέ. Εσύ μου το έδωσες, Εσύ μου το προστάτευες πάντα, Εσύ θα το προστατέψεις και τώρα. Εσύ!Μην τ΄ αφήσεις ούτε στιγμή από το χέρι Σου, Σε Παρακαλώ! Ποτέ!