....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Πέμπτη, Μαΐου 24, 2007

Α.Α.Ν.10- Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα Λένα μου!

Ανταπόκριση από Νοσοκομείο Βόλου 10

Χρόνια Ευτυχισμένα Λένα μου!

Τι να γράψω; Για τα κοράκια μου ή για το κορίτσι μου; Μια και γιόρταζε ας γράψω για το κορίτσι μου! Την Λένα μου!
Χρόνια Πολλά κορίτσι μου και ευτυχισμένα! Τα άλλα τα είπαμε τηλεφωνικώς, μα δεν σου έφτασαν… Σε παραμέλησα φέτος.
Άστραψε και βρόντηξε φέτος. Ούτε γλυκά δεν πρόλαβα να αγοράσω, να αλληλοκεραστούμε. Να είμαστε καλά! Του χρόνου καλύτερα κορίτσι μου! Μην έχεις παράπονα και για τα τηλέφωνα που είναι κλειστά. Ενοχλούνται οι άρρωστοι. Τι να πούμε, όταν μας ακούν όλοι;
Τι να πει κι η γιαγιά που γιόρταζε και μπήκε χειρουργείο; Θα μου πεις το καλύτερο δώρο για την υγεία της. Ένα πόδι που δεν θα πονάει και δεν θα κουτσαίνει. Αμ, ήταν ανάγκη αυτή τη μέρα; Πώς να μην χαζέψει ο παππούς; Εδώ χάζεψα εγώ. Δε με βλέπεις. Τα κοράκια κοιμούνται κι εγώ στο μπαλκόνι του Νοσοκομείου, γράφω.
«Έ, ρε τρελοί που κυκλοφορούν ελεύθεροι!», θα έλεγε ο μπάρμπα Μήτσος.
«Τους βλέπεις! Απ’ τα έργα τους φαίνονται», θα έλεγε.

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας