....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Πέμπτη, Μαΐου 24, 2007

Α.Α.Ν.9- Ο έρωτας του παππού και της γιαγιάς μας

Ανταπόκριση από Νοσοκομείο Βόλου 9

Ο έρωτας του παππού και της γιαγιάς μας

Τι δεν έγραψα απόψε;
Ε, ρε κυκλάμινο και να ήξερες τι μού ΄χεις κάνει! Με ξεμυάλισες με τα παιδιά και με το Πήλιο σου και χάθηκα. Έχω μαζέψει τόσα, σα μπιμπίκι που θα σκάσει μόνο του.

Να πάρουμε τον παππού τώρα; Τον πεθερό μου; Μιας και η γιαγιά βλέπει άλλο όνειρο τώρα και δεν ζυμώνει;
Ο παππούς μας 78 χρονών και η γιαγιά μας, 72. Μεγάλος έρωτας! Μόλις μυρίστηκε ο παππούς ότι η γιαγιά θα του φύγει για το Νοσοκομείο, αρρώστησε ο παππούς μας. Τα λογικά του τετρακόσια, αλλά μας χορεύει εδώ και μέρες. Δεν την άφηνε να φύγει τη γιαγιά, έκλαιγε όταν έφυγε, ζαλίζεται ο παππούς από τότε που μπήκε στο πρόγραμμα η εγχείρηση. Τι γιατρούς, τι εξετάσεις, τι γιατροσόφια, η γιαγιά είναι το φάρμακο. Μόλις γυρίσει η γιαγιά, θα γίνει περδίκι ο παππούς. Μόνο να κάνει γρήγορα η γιαγιά, γιατί ο παππούς μας, δεν πάει καλά.
Μόλις έβγαινε η γιαγιά απ’ το χειρουργείο, χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν τα παιδιά της κουνιάδας μου. Ζαλίστηκε ο παππούς, στο κέντρο υγείας με ασθενοφόρο ο παππούς, καρδιογράφημα ο παππούς, ορό 5 ώρες ο παππούς. Έφυγε η κουνιάδα μου άρον άρον. Κατά που να τρέξει;
Εγώ εδώ, με την μαμά. Έρχεται κι εκείνη, αλλά εκείνη έχει διπλό μαρτύριο. Όλη νύχτα ο παππούς γκρινιάζει. Σούζα την έχει. Μπαμπάς όμως, μαμά η άλλη, την νιώθω. Έχω αρχίσει να ανησυχώ και για κείνη. Σήμερα που εγώ πήγα να κοιμηθώ λίγο, ο μπαντζιανάκης μου έτρεχε πάλι τον παππού στο κέντρο υγείας. Ορό πάλι ο παππούς.
Κατά που να κάνεις και ποιον να σκεφτείς; Ο άντρας μου μ’ αυτή τη δουλειά (περίπτερο) έχει μπλέξει άσχημα.
Και τι να πούμε στη γιαγιά! Κιχ. Τίποτα. Θα τα μαζέψει να πάει στη Χλόη Βελεστίνου με τα πόδια και το ένα ακόμη είναι ματωμένο.
Μπέρδεμα. Αν γινόταν να κοιμηθούμε όλοι μαζί και να ξυπνήσουμε την άλλη βδομάδα, καλά θα ήταν. Κι ας βλέπαμε ότι ζυμώνουμε, κι ας μην ήταν κανένας να μας κοιτάξει.
Ας μας έδεναν.

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας