....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κυριακή, Μαΐου 27, 2007

Δάκρυ θα βγει Α.Α.Ν. 18

Ανταπόκριση από Νοσοκομείο 18

Δάκρυ θα βγει

5 ακριβώς!
Ει, ει, τσιπ, άκουγα και νόμιζα πως έχω παραισθήσεις. Να μην τα πολυλογώ. Πήγα στον ίδιο θάλαμο. Ήταν δυνατές οι φωνές και επέμεναν. Μάλλον νωρίτερα δεν κατάλαβα καλά ή μπορεί να ήταν κι άλλος που πόναγε. Ποιος δεν πονάει σε μια ορθοπεδική κλινική;
Πλησίασα και ρώτησα ποιος φωνάζει.
«Ο θείος μου, μου είπε ένας κύριος. Κάνει αποτοξίνωση και έχει παρενέργειες.
Βόσκει γίδια και τα φωνάζει!»
Γέλασα μ’ αυτά που άκουγα, μα μόλις προχώρησα και είδα έναν άνθρωπο με νάρθηκες σε λαιμό και στήθος, τυλιγμένο σε γάζες και δεμένο το ένα χέρι στο κρεβάτι, πάγωσα.
Ξαναρώτησα.
Έμαθα πως είναι βοσκός ο άνθρωπος. Έχει 30 γίδια και έπεσε απ’ το μουλάρι. Είναι αλκοολικός, έπινε μισό μπουκάλι τσίπουρο τη μέρα και δεν έτρωγε καθόλου. Εξαντλήθηκε και έπεσε.
«Βρ… και τσιπ …και άχ!»
Τον ακούω! Θεέ μου, πως συνδυάζονται αυτά τα δυο;
Χτύπησε στον αυχένα. Σίγουρα ο άνθρωπος πονάει πολύ. Σίγουρα έχει και στέρηση…
Τι να πω;
Να μην πονάει. Οι παραισθήσεις του και το αν ενοχλεί τους άλλους αρρώστους είναι το λιγότερο και θεραπεύονται εύκολα.
Τον ακούω…
Να κλαις και να γελάς μαζί και να βγαίνει δάκρυ απ’ αυτό το μπέρδεμα…

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας