....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Πέμπτη, Οκτωβρίου 04, 2007

Η πληρωμή μου

Είναι κάποιες στιγμές ...
που παίρνεις μια γλυκιά ικανοποίηση...
Σήμερα μου τηλεφώνησαν και με ξύπνησαν, απ' την επιτροπή του Σχολείου του Ρήγα, να με ρωτήσουν που να μου στείλουν τα 37, 50 Ευρώ που πήραν απ' τα τρεία βιβλία που τους χάρισα...
"Μα τα χάρισα!" τους είπα απορημένη.
"Σε ποιον τα χαρίσατε;"
"Στον Ρήγα!" της είπα.
"Δηλαδή να τα κρατήσει το Ελληνομουσείο;" με ξαναρώτησε, σαν να μην πίστευε στ' αυτιά της η κοπέλα.
"Πέντε είχα" της είπα "και τα τρεία τα χάρισα εκεί. Με πλήγωνε να μην υπάρχει στον τόπο μου ένα δικό μου βιβλίο. Χαίρομαι πολύ που κάποιοι τα πήραν! Αυτή είναι η πληρωμή μου!"
Η κοπέλα έλεγε και ξαναέλεγε: "Ευχαριστώ" κι εγώ γύρισα πλευρό να κοιμηθώ ξανά, χαρούμενη και ελπίζοντας για ένα καλύτερο όνειρο...
Όταν ξύπνησα σκέφτηκα ότι έπρεπε να της πω, να πληρώσουν μ' αυτά έναν Αλβανό να διορθώσει τον τοίχο σε ένα σημείο που είναι έτοιμος να σκάσει, κι αυτοί περιμένουν να εγκριθεί το πρόγραμμα!
Δεν τηλεφώνησα όμως...
Τι έφταιγε η κοπέλα;

http://agriokyklamino.blogspot.com/2007/07/blog-post_13.html

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας