....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Πέμπτη, Οκτωβρίου 04, 2007

Στα γεράματα...

"Γιατί δεν έβαζες κι εσύ υποψηφιότητα να βοηθήσεις το χωριό σου;" με ρώτησε ο γαμπρός μου το καλοκαίρι, μια μέρα που γυρίζαμε απ' την θάλασσα.
"Αφού δε μένω εδώ!" του είπα. "Στα γεράματα που θα έρθω να μείνω εδώ, θα δούμε!"
"Στα πόσο γεράματα; Τότε δεν θα μπορείς να βοηθήσεις και να τρέξεις!" μου είπε.
"Στα 50, στα 60... θα μπορώ!" του είπα κι όταν κατάλαβα τι είχα πει, έπαθα ΣΟΚ!
Είχα πει 50 για γεράματα και είχα ξεχάσει πως σε λίγες μέρες έμπαινα στα 48!
Τότε συνειδητοποίησα πως είμαι μεγάλη πια, ήδη!
Δεν το είχα καταλάβει!
Κάποτε... ήταν αλλιώς τα γεράματα...

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας