....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κυριακή, Μαρτίου 18, 2007

Η πρώτη μου επαφή με τις ψείρες

Εκείνη την εποχή δεν ήξερα τις κυρίες ψείρες. Τις είχα ακουστά, μα δεν τις είχα συναντήσει.
Ένα Σαββατοκύριακο φιλοξένησα ένα κοριτσάκι απ΄το ορφανοτροφείο στο σπίτι μου. Ήταν φίλες με την κόρη μου και ήθελα η κόρη μου να μην ξεχωρίζει τις φίλες της. Ήθελα να δίνει πιο πολύ την αγάπη της και την συντροφιά της σε παιδάκια που την είχαν πιο πολύ ανάγκη.

Είχα φροντίσει να της αγοράσω καινούργια ρουχαλάκια. Της έκανα ένα μπάνιο, της φόρεσα τα καινούργια και έφτασα στη στιγμή που έπρεπε να περιποιηθώ τα μαλλάκια της. Όταν άρχισα να την χτενίζω έπαθα σοκ!

'Ολη νύχτα έψαχνα φαρμακείο για να βρω το ειδικό σαμπουάν. Φοβόμουν και συχαινόμουν ταυτοχρόνως, αλλά έπρεπε να απαλλάξω το κοριτσάκι απ΄αυτό το μαρτύριο.

Όλο το πρώτο Σαββατοκύριακο κύλησε κάπως έτσι. Τα παιδιά μου ήταν όλο γκρίνια που τους έκλεψα χρόνο απ΄το παιγνίδι τους. Δεν γινόταν όμως κι αλλιώς. Τα αποζημίωσα τα επόμενα Σαββατοκύριακα που φιλοξένησα και τον αδελφούλη της.

Από τότε και τα επόμενα χρόνια που πήγαν και τα παιδιά μου σχολείο, συναντήθηκα αρκετές φορές με τις κυρίες ψείρες που τρέχουν και στήνουν καρτέρι σε ομάδες παιδιών, χωρίς να ρωτήσουν αν είναι καθαρά ή όχι.

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας