....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κυριακή, Ιανουαρίου 28, 2007

Χαρούμενη στιγμή

8/5/99 ξημ.1 π. μ.
Μεγάλη η συγκίνηση και η φόρτιση σήμερα. Ένα παλιό ξύπνημα που πονάει. Πονάει πολύ και κανείς δε μπορεί να καταλάβει πόσο. Έδωσα την συνέντευξή μου. Συγκινήθηκα πολύ. Όπως πάντα με την Μάννα, τα χάνω. Θέλω να πω τόσα κι όμως, δε λέω τίποτα!
......Όμως, δεν ήμουν ή μάλλον, δεν είμαι καλά. Ο πόλεμος γύρω μας με τρομάζει. Τα κομμένα χεράκια με φέρνουν στην πραγματικότητα. Χάνονται ζωές και η ραδιενέργεια απλώνεται. Γι’ αυτό δεν μπορώ να μείνω πίσω και να κλαίω ακόμα για τη Μάννα.
Ο Τάσος λέει: "δε βαριέσαι να γράφεις";

9/5/99 8 και 30π.μ.
Είναι μια ηλιόλουστη μέρα. Ο ήλιος φέγγει πολύ. Σ’ ευχαριστώ Μάννα. Μόνο μην κατσουφιάσεις όταν έρθω εκεί. Εντάξει;

Ο β' λόγος
Αγαπητές μου κυρίες. Αγαπητοί μου κύριοι.
Αγαπημένες μου μαμάδες και αγαπημένα μου παιδιά.
Για άλλη μια φορά είμαι συγκινημένη που βρίσκομαι κοντά σας, αυτή τη μεγάλη για όλους μας μέρα. Για την γιορτή της Μητέρας.
Ναι! Σήμερα γιορτάζουμε το πιο λατρευτό πρόσωπο σε όλους μας, την Μάννα. Ήρθαμε εδώ όλοι μας για να την τιμήσουμε, για το ιερό και δύσκολο έργο της και για να της δείξουμε την μεγάλη αγάπη μας.
Δεν θα πω πολλά. Δε θέλω να σας κουράσω. Ξέρετε όλοι σας πόσο πολύ λάτρεψα εγώ την δική μου Μάννα. Όσα ειπώθηκαν στην συγκινητική γιορτή σας ήταν υπέρ αρκετά. Εγώ θέλω μόνο να ευχαριστήσω τους δυο Συλλόγους του χωριού μου, τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων και της Ένωσης Γυναικών, που πάλι με θυμήθηκαν και να σας πω, για άλλη μια φορά, ότι παρ’ όλο που δεν μένω στο πανέμορφο χωριό μας, η σκέψη μου και η αγάπη μου θα είναι πάντα εδώ, γιατί εδώ είναι κι Εκείνη. Με περίμενε κι εμένα σήμερα, όπως κάθε Μάννα περιμένει το παιδί της. Και για μένα..... ήταν αδύνατον να μην τρέξω κοντά της.
Θέλω να ευχηθώ μέσα απ’ την ψυχή μου «Χρόνια Πολλά» σε όλες τις Μητέρες. Να είναι γερές και ευτυχισμένες και να χαίρονται τα παιδιά τους. Εύχομαι σε όλες τις Μητέρες να μας βοηθήσει ο Θεός, να αναθρέψουμε σωστά τα παιδιά μας. Έχουμε ανάγκη απ’ αυτή την βοήθεια.
Θέλω να ευχηθώ σε όλα τα παιδιά να χαίρονται τις Μανούλες τους, να μην τις στεναχωρούν και να τις δείχνουν την αγάπη τους. Να προσπαθήσουν να πετύχουν στην ζωή τους, όχι μόνο για τον εαυτό τους, αλλά γιατί αυτή είναι η πραγματική τροφή της κάθε Μάνας. Η ευτυχία του παιδιού της.
Θέλω να ευχηθώ και στους άντρες να χαίρονται τις γυναίκες τους. Θέλω να συγχαρώ τους πατεράδες που συμπαραστέκονται στο δύσκολο έργο της γυναίκας τους και που με την αγάπη τους την αξίωσαν να χαρεί την ιερή μητρότητα, που είναι η ολοκλήρωση κάθε γυναίκας.
Επίσης, με αφορμή αυτή τη γιορτή, θέλω να ευχηθώ, να σταματήσει ο πόλεμος που γίνεται γύρω μας, να επικρατήσει σε όλο τον κόσμο η Ειρήνη, για να μην βλέπουμε πια σκοτωμένα παιδιά, δυστυχισμένες μητέρες κι όλη αυτή την φρίκη. Έχουμε ανάγκη την Ειρήνη, γιατί μόνο μ’ αυτήν θα μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι και να γιορτάζουμε τη Ζωή που φέρνει η Μάννα, χωρίς αυτό το σφίξιμο στην καρδιά που νιώθουμε όλοι μας σήμερα.
Τέλος επιτρέψτε μου να ευχηθώ σε όλες τις Μάνες που Έφυγαν, να είναι Αιώνια η μνήμη τους. Τις παρακαλώ όλες, μέσα απ’ την καρδιά μου, μια και είναι εκεί ψηλά και είναι πιο κοντά στον Θεό, να τον παρακαλέσουν να στείλει Ειρήνη στη γη, γιατί την έχουμε ανάγκη, όσο κι ένα παιδί την αγκαλιά της Μάνας του.
Σας ευχαριστώ όλους κι αν το θέλει ο Θεός, ελπίζω ότι θα ξανασυναντηθούμε σύντομα, με αφορμή και μια άλλη μου αγάπη που είναι η αγάπη για τα παιδιά και μ’ ένα νέο βιβλίο που θα κυκλοφορήσει τέλη Μαΐου και ο τίτλος του είναι «Ιστορία που την έγραψαν παιδιά». Είμαι σίγουρη ότι θα αγαπήσετε και αυτό το βιβλίο, γιατί είναι αληθινό, όπως αληθινό ήταν και της Μάνας με 2Ν.
Σας ευχαριστώ και πάλι. Να είστε όλοι σας καλά!

Υ. Γ. Έφεγγε Μάννα! Έφεγγε πολύ! Χάρηκες. Το ξέρω.

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας