....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κυριακή, Φεβρουαρίου 18, 2007

Ένας λόγος για να ζεις!

21/7/99 / Βόλος

…..Νωρίτερα πήγα στην τουαλέτα και είδα το πρόσωπό μου στον καθρέφτη. Δεν είναι μόνο η ψυχική αντανάκλαση που μου παραμορφώνει τα χαρακτηριστικά. Επιμένω ότι όμορφος είναι κάθε άνθρωπος που είναι ευτυχισμένος και χαρούμενος. Είναι και οι μαύροι κύκλοι απ’ την αϋπνία.
…..Θέλω να κοιμηθώ. Να κοιμηθώ χωρίς κανένα διάλειμμα. Να ξυπνήσω μόνη μου, όταν θα έχω χορτάσει ύπνο και όχι όταν πρέπει.
……Χθες το βράδυ πότιζα τα λουλούδια μου.
-Μαμά, πού είσαι με ρώτησε ο Τάσος.
-Ποτίζω τα λουλούδια, του είπα. Αν δεν τα ποτίσω εγώ, δεν τα ποτίζει κανένας σας. Άμα πεθάνω, θα ξεραθούν όλα, είπα με παράπονο.
-Ένας λόγος για να ζεις, μου απάντησε σοβαρός ο Τάσος.

Κοίταζα τον γιο μου. Τα λόγια του που έφτασαν στ’ αυτιά μου αντήχησαν παράξενα. Ένας λόγος για να ζω είναι τα λουλούδια μου, σκέφτηκα. Μόνο; Η φράση του αυτή μου έφερε μια αλυσίδα σκέψεων…….
-Ε! Εδώ είμαι. Δε μ’ ακούς; Τι σκέφτεσαι; άκουσα τον 14χρονο γιο μου να ρωτάει και ξύπνησα.
-Αυτό που είπες αγόρι μου.
-Ποιο απ’ όλα;
-Είπες κι άλλα;
-Εσύ πού έμεινες;
- Στο ότι τα λουλούδια μου είναι ένας λόγος για να ζω…. του είπα συνεπαρμένη.
-Ε! καλά. Φυσικά και για μένα…
-Για όλους σας αγόρι μου, του είπα και τον αγκάλιασα.
-Τώρα τι σκέφτεσαι πάλι; με ρώτησε αργότερα.
.-Πολλά αγόρι μου. Πολλά!
-Κατάλαβα! Πάλι θα γράψεις.
-Σίγουρα Τάσο μου, σίγουρα.
-Κοίτα μη ξεχάσεις να γράψεις, ότι την έμπνευση στην έδωσα εγώ.
-Όχι βέβαια! Μάλιστα θα γράψω:

Τίτλος Τάσου. «Ένας λόγος για να ζεις!»

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας