Πύρρος Δήμας

27; 28;/7/96 Παρασκευή
(Αλήθεια, δεν ξέρω)
Ζαγορά
Αν δεν ήμουν αυτή που είμαι, θα ήμουν μια φανατική αθλήτρια, σε όλα τ΄αθλήματα. Αν δεν είχα για άντρα μου τον Δημήτρη που είναι αθλητής μέχρι το τελευταίο κύτταρο, θα ήμουν πολύ ενημερωμένη για τον αθλητισμό.
Απόψε είδα τον Πύρρο Δήμα. Το παλικάρι! Τον Ολυμπιονίκη για δεύτερη φορά! Τον πραγματικό άντρα! Το καλό παιδί! Τον τρυφερό πατέρα και σύζυγο! Μόνη μου ζήτησα να τον δω. Και τον είδα και τον καμάρωσα και συγκινήθηκα φυσικά (αυτό είναι δεδομένο), μέχρι τις 3 και 20 που οι άλλοι κοιμούνται.
Μπράβο παλικάρι μου! Ξέρεις γιατί πετυχαίνεις; Γιατί έχεις ψυχή μέσα σου, γιατί βάζεις στόχο και γιατί το χαρίζεις το μετάλλιο αυτό σε άνθρωπο που λατρεύεις. Αυτό σου δίνει τη δύναμη και μπορείς να σηκώσεις την ίδια τη γη!
Εκ μέρους όλης της Ελλάδας, μπράβο αγόρι μου! Μας κάνεις υπερήφανους για την ύπαρξή σου και για τις ψυχικές δυνάμεις σου (εγώ δεν πιστεύω στις σωματικές τόσο) και που σηκώνεις την σημαία μας ψηλά. Την Ελληνική σημαία! Στην Ατλάντα, στην Αμερική! Μπράβο παλικάρι μου!Τι μιλάω τώρα μαζί σου; Εσύ δε με ξέρεις. Εγώ όμως σε ξέρω. Σ΄έμαθα στο πρώτο μετάλλιο, σ΄έμαθα καλύτερα απόψε. Όταν σήκωνες τα βάρη στην Ατλάντα και τις τρεις φορές, μου θύμιζες κάτι από μυθολογία, μόνο που νόμιζα πως στα δυο χρυσά σου χέρια, κρατούσες όλη τη γη!
Μου θύμησες και κάτι από Σαμψών, κάτι από υπεράνθρωπο, κάτι από Θεούς του Ολύμπου, κάτι από τρελό, κάτι από φευγάτο, κάτι από κάποιον που μπορεί να σκεφτόταν, κινδυνεύει η κόρη μου! Πρέπει να το σηκώσω για να την σώσω! Κάποιον μάγο που στους πάγους καίγεται και ιδρώνει, κάτι υπερφυσικό, θεϊκό και τρομαχτικό μαζί.Μου θύμισες πολλά Πύρρο μου και σ΄ευχαριστώ γι΄αυτό.
Εύχομαι το 2004 οι Ολυμπιακοί αγώνες να γίνουν στην Ελλάδα και πρωταγωνιστής της Ιστορίας, να είσαι πάλι εσύ! Το ήθελε η μοίρα να είσαι το λαμπερό αστέρι των βαρέων βαρών που δε θα ήθελα ποτέ να πέσει στο κεφάλι μου..... ούτε σαν αστέρι! (λόγω βάρους εννοώ)Συγχαρητήρια λοιπόν Πύρρο και σ΄ανώτερα, αν υπάρχουν ανώτερα, μετά απ΄αυτό. Βλέπεις είμαι και τελείως άσχετη στα αθλητικά.
Τόση ώρα μίλησα μαζί σου, σε συγχάρηκα, σ΄ευχαρίστησα, σε ψυχολόγησα, σε θαύμασα και τελικά, νιώθω υπέροχα. Φυσικά εσύ δε με ξέρεις και ίσως και να μη μάθεις ποτέ. Δεν πειράζει. Είμαι ένας, μία μάλλον, ανώνυμη Ελληνίδα θαυμάστριά σου που δεν ξέρει που πάν΄ τα τέσσερα στα αθλητικά. Κι όμως εσύ κατάφερες να με αγγίξεις και να τολμάω να γράφω στο ημερολόγιό μου για σένα και να μιλάω μαζί σου!
Πύρρο, συγχώρα σε παρακαλώ αυτή την Ελληνίδα που λέγεται Κατερίνα. Να ξέρεις, ότι με αγνά, ειλικρινή και τίμια αισθήματα, γράφει πάντα ότι γράφει.
Σου εύχομαι να είσαι πάντα γερός και ευτυχισμένος, τόσο εσύ, όσο και η οικογένειά σου. Εύχομαι να κάνεις 10 παιδάκια, για να γεμίσει η Ελλάδα ήρωες!
Ώρα 4 παρά τέταρτο, πρωί.

*********** **************
(10 χρόνια πριν.......)
Τελικά έγινε η Ολυμπιάδα στην Ελλάδα και ο Πύρρος ήταν πάλι πρωταγωνιστής!
Να είσαι καλά Πύρρο κι εσύ και η οικογένειά σου!
Σ΄ευχαριστούμε για τις συγκινήσεις που χάρισες σ΄εμάς τους Έλληνες!
Δεν θα τις ξεχάσουμε ποτέ!