....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κυριακή, Μαΐου 27, 2007

Αλλιώτικες διακοπές Α.Α.Ν. 27

Ανταπόκριση από Νοσοκομείο 27

Αλλιώτικες διακοπές


Παρόλο την κούραση και τις λίγες ώρες ύπνου και το άγχος όλης της βδομάδας, απόψε νιώθω πολύ όμορφα. Τώρα είμαι ήρεμη, χαρούμενη που η γιαγιά αναρρώνει γρήγορα, χαρούμενη που ο παππούς ηρέμησε και δεν «ζαλίζεται» πια. Νιώθω ότι βρίσκομαι σα διακοπές σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο, όπου όλοι κοιμούνται χωρίς να πονούν και βλέπουν όμορφα όνειρα κι εγώ ξυπνητή απολαμβάνω την ησυχία της νύχτας, γράφω, ψυχαναλύομαι γράφοντας και ηρεμώ. Είναι μια γλυκιά βραδιά, γεμάτη αστέρια, η θάλασσα κοιμάται και από κάποιες χαραμάδες που βλέπω κομμάτια της, περνούν συχνά καραβάκια με φώτα. Όλα τα πουλιά μου, τα αγαπημένα, κοιμούνται μεσ’ τις φυλλωσιές των δέντρων και σε περίπου 3 ώρες από τώρα θα με φωνάξει το πρώτο κρακ του κόρακα και θα πιάσω θέση στο μπαλκόνι με τη μηχανή, έτοιμη ν’ αποθανατίσω κάθε κίνησή του.
Αν αυτό δεν είναι ευτυχία και διακοπές, τι είναι;

Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου, που μου έδωσες την ευκαιρία να κάθομαι σε ένα κρεβάτι Νοσοκομείου χωρίς να πονάω, να δίνω τη συντροφιά στη μαμά του άντρα μου και συνάμα να παίρνω τόση ηρεμία και ενέργεια! Μακάρι να ήταν έτσι τα Νοσοκομεία όλου του κόσμου.

Της είπα της γιαγιάς. Αν δεν έρθουν άλλοι ασθενείς, θα κάνουμε μαζί τριήμερο στο Νοσοκομείο. Θα το κάνουμε σαν διακοπές. Θα πάρω και το μαγιό αύριο και θα πετάγομαι από κάτω στην παραλία να κάνω και μπάνιο! Μη φοβάσαι, δεν σ’ αφήνω μόνη σου τα βράδια. Άλλο που δεν ήθελα κι εγώ! Χρειάζομαι μια αποτοξίνωση απ’ το άγχος κι είναι ότι πρέπει αυτή η ευκαιρία. Ένα τριήμερο στο Νοσοκομείο, χωρίς να είμαι ασθενής! Μεγάλη υπόθεση!
Ας έχω μια γεύση τέτοια της ζωής, πριν έρθουν οι άλλες… Δεν νομίζω ότι το έχουν ζήσει πολλοί αυτό!

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας