....η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται!

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

Κυριακή, Μαΐου 27, 2007

Χρονόμετρο Α.Α.Ν. 28

Ανταπόκριση από Νοσοκομείο 28

Χρονόμετρο

(Πως λέμε ταξίμετρο; Κάτι τέτοιο).
2:50
Άλλαξα μπεμπη λίνο τη γιαγιά, την πουδράρισα, σα μωρό! Κοιμάται πάλι ήρεμη, αν και απόψε είπε καναδυο κουφά. Ύπνος είναι αυτός. Μικρός θάνατος. Δεν τον ελέγχεις.

Ξέφυγα και άφησα το σχόλιο αναπάντητο. Πρέπει να πάω πίσω.


3:25
Ξέφυγα! Ακόμη απαντώ στο σχόλιο! Αν είναι δυνατόν! Είχα τόσα να πω; Κι ακόμα δεν τελείωσα! Βρίσκομαι στην αρχή. Αυτή η απάντηση είναι για ποστ! Πως θα μπει στα σχόλια; Αφού το ξεκίνησα όμως, θα προχωρήσω, γιατί είμαι περίεργη να δω τι θα «βγάλω» γράφοντας. Έτσι κι αλλιώς σκοτώνω την ώρα μου.
Πίσω πάλι! «Πίσω Γιάνν’ τα ξύλα!» που έλεγε και η μάννα!


3:57
Τελείωσα το σχόλιο! Δεν ξανάγινε! Τώρα κατάλαβα πόσο χρόνο τρώνε τα σχόλια, ειδικά όταν επισκεπτόμουνα πολλούς.


4:35
Ακούγεται το καρότσι με τις κοπέλες στον διάδρομο. Ακόμα ξεχωρίζω τα θέματα. Τι μπορεί να μπει στο μπλογκ και τι όχι. Είμαι αδερφάκι μου, άμα πάρω φόρα! Πόσο καιρό είχα να μιλήσω μαζί μου γραπτώς;

5:03
Ρε αυτό το μηδέν απόψε! Ούτε μετοχή να ήταν!
Τώρα πάω στον ορθογραφικό έλεγχο, αν δεν θυμηθώ τίποτ’ άλλο!
Όχι τίποτ’ άλλο, πρέπει να προλάβω τα κοράκια μου και να βολέψω τα σύνεργα του «συγγραφέα»! Εμ, πως! Έτσι με είπε η κοπέλα!
Ε, ρε Κατερίνα, αν δεν είχες αυτή την τρέλα, θα είχες μαραζώσει! Μα την αλήθεια!

5:18
Ξύπνησε το κοράκι μου! Νωρίτερα σήμερα! Η κουκουβάγια; Ε,… αυτή δεν κοιμήθηκε!
Καλημέρα!
Τώρα αρχίζει η άλλη αρρώστια… της φωτογραφίας.

ΤΙΤΛΟΙ

Συνολικές προβολές σελίδας